Αναζητώντας διέξοδο στα... Φρουτάκια!

Με αρκετό προβληματισμό και έντονη ανησυχία, βλέπουμε το τελευταίο διάστημα την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να προσπαθεί με κάθε τρόπο που μπορεί να σκεφτεί κανείς, να εισπράξει έσοδα για να τηρήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους δανειστές. Στην προσπάθεια αυτή δεν δίστασε να παρέμβει και στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τα τυχερά παιχνίδια και τον τζόγο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ελληνική κυβέρνηση προωθεί την εφαρμογή του ρυθμιστικού πλαισίου για λειτουργία των σημείων με τα “φρουτάκια” (VLT's) της ΟΠΑΠ ΑΕ. Η εν λόγω απόφαση 225/5 της 26ης Οκτωβρίου ουσιαστικά δίνει τη δυνατότητα στον ΟΠΑΠ να δημιουργήσει καζίνο σε όλη την χώρα χωρίς καμία προστασία των παικτών καθώς, σε αντίθεση με προηγούμενα σχέδια ρυθμιστικού πλαισίου δεν υπάρχουν όρια απόστασης μεταξύ των σημείων VLT ούτε όριο στο ύψος των ζημιών για κάθε παίκτη.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση παρέχει κάθε ευχέρεια στην ΟΠΑΠ ΑΕ να δημιουργήσει μικρά καζίνο σε όλη την ελληνική επικράτεια... 

Θα περίμενε κανείς πως στη παρούσα οικονομική συγκυρία για τη χώρα μας, η κυβέρνηση να αφιερωνόταν στην πραγματικά πολύ δύσκολη προσπάθεια για ανάκαμψη και δημοσιονομική προσαρμογή, με όπλα στη φαρέτρα της τις μεταρρυθμίσεις που τόσο ανάγκη έχουν ο δημόσιος αλλά και ο ιδιωτικός τομέας, καθώς επίσης και την πάταξη της φοροδιαφυγής. Αντί αυτών, όμως, βλέπουμε πως αναλώνεται σε ένα ατέρμονο κυνήγι εσόδων εφαρμόζοντας διατάξεις που φανερώνουν μηδενική πολιτική στοχοθεσία από πλευράς κυβέρνησης. Δυστυχώς, η περίπτωση της διάταξης για τα τυχερά παιχνίδια έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από ανούσια νομοσχέδια τα οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτά τα οποία θα νοικοκυρέψουν το ελληνικό κράτος.

Πέρα από αυτά, όμως, εγείρονται και επιπλέον σοβαροί προβληματισμοί...

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ειδικά από τον Σεπτέμβρη του 2015 και έπειτα, είχε ως σημείο αναφοράς στις εξαγγελίες της, την πάταξη της διαπλοκής στο δημόσιο βίο για την οποία κατηγορούσε – και όχι άδικα – τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ωστόσο, ύστερα από όλα όσα έχουμε δει κατά την περίοδο της «αριστερής» διακυβέρνησης, με αποκορύφωμα μάλιστα το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες, κάθε άλλο παρά σε κατεύθυνση διαφάνειας κινείται. Η ευκολία λοιπόν με την οποία παρέχει στην ΟΠΑΠ ΑΕ τη δυνατότητα να λειτουργήσει τα VLT’s δημιουργεί ακόμα περισσότερα ερωτήματα για τη φύση της σχέσης που διέπει την ελληνική κυβέρνηση με οικονομικά ισχυρούς παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου.

Τι γίνεται όμως με τη κοινωνία;

Αν αφήσει κανείς στην άκρη όλους τους προβληματισμούς του περί ανύπαρκτου πολιτικού σχεδίου και πιθανών «υπόγειων συναλλαγών», θα δει πως οι συνέπειες που θα έχει στην ελληνική κοινωνία η εφαρμογή εν λόγω ρυθμιστικού πλαισίου για τα τυχερά παιχνίδια θα είναι τρομακτικές. Πέρα από το γεγονός πως υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να αυξηθούν οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τα τυχερά παιχνίδια, οι μηδαμινοί περιορισμοί τους οποίους θέτει η κυβέρνηση στη χρήση των VLT’s θα οδηγήσουν με μαθηματική βεβαιότητα στην περαιτέρω οικονομική εξαθλίωση του ελληνικού λαού.

Υπάρχει άραγε πρόβλεψη για τέτοιου είδους ζητήματα από την Ευρώπη;

Από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης η αντίδραση στο ζήτημα αυτό ήταν άμεση και η αρμόδια Επίτροπος κάλεσε την ελληνική πλευρά να συμμορφωθεί με τις κοινοτικές διατάξεις που διασφαλίζουν σε κάποιο βαθμό τους ίδιους τους παίκτες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επιστολή-παρέμβαση της Κομισιόν που ζητά να παγώσει άμεσα η εφαρμογή του εν λόγω ρυθμιστικού πλαισίου. Μία Κομισιόν που λειτουργεί άμεσα και εκθέτει την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της και την ασυνέπειά της στο ζήτημα της προστασίας των παικτών από τον τζόγο, και φέρεται ως η μοναδική περιοριστική δύναμη απέναντι στην ανικανότητα και την αυθαιρεσία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Εμείς από τη μεριά μας, θεωρούμε αναγκαία την εναρμόνιση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία των τυχερών παιχνιδιών με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες, προκειμένου να προστατεύεται κάθε πολίτης, αλλά και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός. Δε θεωρούμε ότι ο τζόγος και τα τυχερά παιχνίδια θα πρέπει να αποτελούν κύρια επιχειρηματική δραστηριότητα για το κράτος και τους πολίτες και άρα τασσόμαστε κάθετα απέναντι σε λογικές πλήρους απελευθέρωσης και φιλελευθεροποίησης του συγκεκριμένου χώρου. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, κρίνουμε λοιπόν απαραίτητη την παρέμβαση του κράτους με ασφαλιστικές δικλείδες στο χώρο των τυχερών παιγνίων, προκειμένου να περιορίζονται οι επιβλαβείς για το κοινωνικό σύνολο συνέπειες τους και να προστατεύονται οι πολίτες από τον εθισμό και την απώλεια περιουσίας. 

Είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να πάψει να επιδίδεται σε ανούσια πολιτικά παιχνίδια που μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ελληνική κοινωνία. Ο δρόμος για την οικονομική ανάκαμψη δεν περνά μέσα από την πλήρη φιλελευθεροποίηση του τζόγου, αλλά μέσα από την εφαρμογή μιας σειράς από ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις που θα βάλουν επιτέλους το κράτος σε μια τροχιά ανάκαμψης.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Ηλεκτρονικά Ερωτηματολόγια Αξιολόγησης

Είναι αλήθεια πως η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη χώρα μας, αν και καταφέρνει μέσα στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες να επιβιώνει και να παράγει σε ένα βαθμό αρκετά αξιόλογο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, αντιμετωπίζει μεγάλο πλήθος παθογενειών, οι οποίες συνθέτουν τη δυσάρεστη εικόνα των ελληνικών Πανεπιστημίων. Παράλληλα, το απαρχαιωμένο θεσμικό και νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία τους τα κρατά δέσμια απέναντι σε οποιαδήποτε καινοτομία και αλλαγή. Το συνονθύλευμα των διατάξεων που διαμορφώνει τη λειτουργία αυτή συνοδεύεται από ένα θολό τοπίο αναφορικά με το τι ισχύει και τι όχι, ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, δηλαδή, συνολικά του ελληνικού δημόσιου τομέα και του ελληνικού κράτους εν γένει.

Ένα σπουδαίο εργαλείο τόσο για τον εντοπισμό και τον πλήρη καθορισμό των παθογενειών των ελληνικών Πανεπιστημίων, όσο και για την σταδιακή εξάλειψη τους, αποτελεί ο θεσμός της Αξιολόγησης. Η σωστή οριοθέτηση του θεσμού, η οποία θα επιτρέπει τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων ομάδων στη διαδικασία της αξιολόγησης, είναι ικανή να εξάγει αντικειμενικά πορίσματα και να δώσει μία κατεύθυνση εκσυγχρονισμού.

Πως, άλλωστε, μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα των Πανεπιστημίων μας δίχως να τα αξιολογούμε;

Δυστυχώς, όμως, οι μηχανισμοί αξιολόγησης, τόσο σε επίπεδο δημοσίου, όσο και σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στερείται θεσμικής ολοκλήρωσης οδηγώντας ουσιαστικά σε μία κατάσταση στασιμότητας και όχι συνεχούς βελτίωσης και εγρήγορσης.

Μπορεί να υπάρξει, όμως, άραγε ένας τέτοιος μηχανισμός;

Πληθώρα οργανισμών αλλά και Πανεπιστημίων του εξωτερικού, εν έτη 2016, αξιοποιούν το εργαλείο της αξιολόγησης επιδιώκοντας τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας τους. Αν και «ταμπού» για κάποιους σε ακαδημαϊκό επίπεδο, θεωρούμε πως ο θεσμός της αξιολόγησης είναι αυτός ο οποίος θα χαράξει το δρόμο προς τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού πανεπιστημίου και τη πλήρη επίλυση πάσης φύσεως ζητημάτων, από οργανωτικής έως οικονομικής άποψης. Οραματιζόμαστε έναν θεσμό με πολυεπίπεδη εφαρμογή, καθολικό και αντικειμενικό, τόσο από εμάς τους φοιτητές όσο και από ανεξάρτητες, έγκριτες και αναγνωρισμένες αρχές. Στην κατεύθυνση της εξόδου από το τέλμα που έχει περιέλθει το ελληνικό πανεπιστήμιο, η εφαρμογή της αξιολόγησης φαντάζει ως η μοναδική και η πλέον ιδανική λύση.

Λόγω της απουσίας, λοιπόν, του θεσμικού πλαισίου στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, το εκάστοτε πανεπιστημιακό ίδρυμα, ανάλογα με τη βούληση της διοίκησης του, προσπαθεί να δημιουργήσει και να εφαρμόσει μικρότερης έκτασης συστήματα εσωτερικής αξιολόγησης. Αυτά βοηθούν, έστω και άτυπα, στην αυτοβελτίωση των δομών και του διδακτικού έργου των πανεπιστημίων.

Έτσι και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχείο επιχειρείται η παγίωση ενός συστήματος αξιολόγησης βασισμένο σε ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια που απευθύνονται στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ηλεκτρονική έρευνα ικανοποίησης χρηστών της Βιβλιοθήκης κατά το προηγούμενο διάστημα αλλά και τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης μαθημάτων που συμπληρώνονται ηλεκτρονικά από τη φοιτητική κοινότητα προς το τέλος του εκάστοτε εξαμήνου. Τα πορίσματα που μπορούν να προκύψουν διαμορφώνουν μία εικόνα, τόσο στους καθηγητές, όσο και στις διοικήσεις των σχολών, προκειμένου να προχωρήσουν στην εξάλειψη πιθανών προβλημάτων και παθογενειών. Ωστόσο, παρατηρείται η μικρή συμμετοχή των φοιτητών στη διαδικασία συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων, γεγονός που καθιστά την διαδικασία αξιολόγησης αναποτελεσματική και δεν οδηγεί στην αυτοβελτίωση του Πολυτεχνείου.

Προσφάτως ξεκίνησε η διαδικασία αξιολόγησης των μαθημάτων των χειμερινών εξαμήνων και των αντίστοιχων διδασκόντων μέσω των ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων, που αποστέλλονται στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, με χρονικό περιθώριο έως και τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε όλοι τη σπουδαιότητα τη αξιολόγησης και να συμμετέχουμε σε αυτή, με πρώτο βήμα τη συμπλήρωση τους.

Με τον τρόπο αυτό, συνιστάται η βάση για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων που είτε προϋπάρχουν, είτε δημιουργούνται κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, με μοναδικό σκοπό την βελτίωση της καθημερινότητας των φοιτητών αλλά και φυσικά την αναβάθμιση του παρεχόμενου σε αυτούς επιπέδου σπουδών.

Μακριά από «ταμπού» και μικροπολιτικά παιχνίδια... για ένα Πανεπιστήμιο που μας αξίζει!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Φιντέλ Κάστρο: Το τέλος μίας εποχής

Ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο σε ηλικία 90 ετών σηματοδοτεί και επίσημα μια εποχή όπου ελάχιστα είναι τα σημεία αναφοράς που έμειναν να θυμίζουν πλέον το σκληρό ψυχροπολεμικό κλίμα του β΄μισού του 20ου αιώνα. Ο Φιντέλ Κάστρο, γεννημένος το 1926 στην νοτιοανατολική Κούβα από εύπορη οικογένεια, αποφοίτησε από τη Νομική σχολή της Αβάνας και χαρακτηρίστηκε ως «ο δικηγόρος των φτωχών» διότι από αυτούς δεν δεχόταν αμοιβή. Το 1959 και μετά από πολύμηνους αγώνες που στοίχισαν τη ζωή πολλών Κουβανών, ο Κάστρο καταφέρνει να ανατρέψει το καθοδηγούμενο από τις ΗΠΑ καθεστώς του Μπατίστα και να εγκαθιδρύσει στην Κούβα ένα κράτος «καθαρά σοσιαλιστικού χαρακτήρα». Οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον του από τη CIA είναι πάνω από 500, γεγονός το οποίο σε συνδυασμό με τα φιλολαϊκά μέτρα στην Υγεία και την Παιδεία τον κάνουν εξαιρετικά δημοφιλή στους Κουβανούς. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως οι Κουβανοί παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά αναλφαβητισμού σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι το κομμουνιστικό καθεστώς Κάστρο δεν απέφυγε φυλακίσεις αντιφρονούντων και ομοφυλόφιλων. Επιπλέον, η οποιαδήποτε δραστηριότητα της αντιπολίτευσης εντός της Κούβας είναι σχεδόν ανύπαρκτη και ως επί το πλείστον παράνομη.Παρόλο που το κουβανικό σύνταγμα αναφέρεται στην ελευθερία του λόγου, τα δικαιώματα αυτά περιορίζονται από το Άρθρο 62, σύμφωνα με το οποίο «Κανένα από τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται για τους πολίτες δεν μπορεί να ασκηθεί εις βάρος... της ύπαρξης και των στόχων του σοσιαλιστικού κράτους, ή εις βάρος της απόφασης του κουβανικού λαού για οικοδόμηση σοσιαλισμού και κομμουνισμού».

Η απομόνωση που δέχθηκε η χώρα από τη διεθνή κοινότητα δεν είχε άμεσο αντίκτυπο μέχρι τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1991, όμως από εκεί και έπειτα ο Κάστρο αναγκάστηκε να προχωρήσει στη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας της Κούβας ώστε να μετριάσει το τεράστιο πλήγμα το οποίο είχε δεχθεί. Από το 2006 άρχισε να απομακρύνεται από το προσκήνιο, μεταβιβάζοντας εξουσίες στον αδερφό του Ραούλ και επίσημα το 2008. Από τότε ξεκίνησαν να βελτιώνονται σιγά σιγά και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, με αποκορύφωμα την επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στο νησί πριν λίγους μήνες.

Ο Φιντέλ, όπως έχει μείνει στις συνειδήσεις των Κουβανών και όχι μόνο, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ηγετικές φυσιογνωμίες του 20^ου αιώνα, διότι κατάφερε παρά τις αντιξοότητες να προβάλλει αντίσταση και μάλιστα με επιτυχία στην ιμπεριαλιστική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Επιπρόσθετα, κατάφερε να διαμορφώσει μία σοσιαλιστική προοπτική, ανεξάρτητα από πόσο το αντιλαμβανόταν αυτό ακόμα και η ίδια η επαναστατική κυβέρνηση, που οδήγησε στην ανοικοδόμηση της χώρας με εγκαθίδρυση δωρεάν υγείας και παιδείας. Από την άλλη, όμως, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως μιλάμε για έναν ηγέτη αυταρχικό, ο οποίος άσκησε διώξεις κατά πολιτικών του αντιπάλων και το σημαντικότερο: δεν προχώρησε ποτέ στη διενέργεια ελεύθερων εκλογών, που αποτελούν το θεμελιώδη λίθο του δημοκρατικού πολιτεύματος για το οποίο καθημερινά αγωνιζόμαστε. Παρόλα αυτά, όμως, ο «Comandante» σίγουρα θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από τους ιστορικούς του μέλλοντος, όπως άλλωστε κάθε πολιτική φυσιογνωμία τέτοιου βεληνεκούς…

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Το όργανο της Κοσμητείας και... στο βάθος Συνδιοίκηση

Το τελευταίο ολοκληρωμένο νομοσχέδιο που κατατέθηκε και αφορούσε συνολικά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και το οποίο εν πολλοίς καθορίζει το θεσμικό και νομικό πλαίσιο γύρω από το οποίο λειτουργούν τα Πανεπιστήμια σήμερα δεν είναι άλλο από το νομοθέτημα του 2011, τον Νόμο Πλαίσιο της τότε Υπουργού Παιδείας Α.Διαμαντοπούλου. Η κατάσταση που επικρατούσε στα Ιδρύματα όλης της χώρας το φθινόπωρο του 2011 και η αναταραχή, κοινωνική και ακαδημαϊκή, που προκλήθηκε ήταν αποτέλεσμα των ριζικών αλλαγών που προέβλεπε το εν λόγω νομοσχέδιο, όπως τον παραγκωνισμό των φοιτητών από τη διοίκηση των Ιδρυμάτων, τον ορισμό ανωτάτου χρονικού ορίου στις φοιτητικές παροχές, την εισαγωγή των Συμβουλίων Διοίκησης, ενός νέου οργάνου διοίκησης των Ιδρυμάτων, αλλά και την αναδιάρθρωση του χάρτη των Ιδρυμάτων ανά την Ελλάδα. Απάντηση στις αλλαγές αυτές δόθηκε από τους φοιτητές μέσω πολύμηνων καταλήψεων που απέρρεαν έντονα το αίσθημα του στείρου αρνητισμού και της οπισθοδρόμησης που υιοθετούν συγκεκριμένες μερίδες του φοιτητικού κινήματος και που κατάφεραν να το μεταδώσουν στο σύνολο του, εις βάρος μίας γόνιμης κριτικής και μίας διαδικασίας διαλόγου. Αποτέλεσμα του κινηματικού εκείνου σχεδιασμού, των κλειστών σχολών χωρίς αντίκρισμα δηλαδή, παράλληλα με την απουσία οποιασδήποτε πρότασης σχετικά με το πώς οραματίζονται οι φοιτητές το σύγχρονο Πανεπιστήμιο ήταν να ψηφιστεί με τεράστια πλειοψηφία και να περάσει ο νόμος όπως ακριβώς προέβλεπε η αρχική του μορφή και σταδιακά να εφαρμόζεται. Σήμερα, πολλαπλά σημεία του Νόμου έχουν πλέον εφαρμοστεί διαμορφώνοντας το θεσμικό πλαίσιο των Ιδρυμάτων της χώρας, με τις αντιδράσεις να σβήνουν σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, ταχθήκαμε από την πρώτη στιγμή απέναντι στον κινηματικό αυτό σχεδιασμό, τονίζοντας πως οι καταλήψεις, πέρα από προβλήματα που μπορούσαν να δημιουργήσουν στους φοιτητές, οι οποίοι κάποια στιγμή αντέδρασαν δημιουργώντας σοβαρούς τριγμούς στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος, δε θα επέφεραν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα δια της απουσίας συγκροτημένων προτάσεων επί του Νομοσχεδίου. Κρινόταν τότε αδήριτη η ανάγκη να ακουστούν οι φοιτητές, οι προτάσεις, οι θέσεις και τα οράματα τους για το Πανεπιστήμιο, ωστόσο, στον εγκλωβισμό των συνεχόμενων καταλήψεων αυτό δεν κατέστη ποτέ δυνατό. Από τη μεριά μας καταθέσαμε τότε την ολοκληρωμένη πρόταση μας για τη συνολική λειτουργία των Ιδρυμάτων, αναγνωρίζοντας τα μελανά σημεία που περιείχε ο Νόμος, δίνοντας λύσεις και αντιπροτάσεις επί του συνόλου του Νομοσχεδίου. Άλλωστε, θεωρούμε πως κάθε νομικό πλαίσιο πρέπει να κρίνεται αναλυτικά επί των άρθρων του, ιδιαίτερα όσον αφορά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, και όχι να απορρίπτεται συνολικά με μία πρώτη ανάγνωση του. Είναι γεγονός, ακόμα και σήμερα, ότι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει ανάγκη από ένα νομοσχέδιο που θα δώσει λύση στην πληθώρα παθογενειών που αυτό αντιμετωπίζει.

Αν κάτι είναι σίγουρο, πέντε χρόνια μετά, είναι ότι τα μέσα πάλης που χρησιμοποιήθηκαν τότε απέτυχαν να εμποδίσουν την ψήφιση του Νόμου με αποτέλεσμα, τελικά, να επιχειρείται η σταδιακή του εφαρμογή. Εφόσον, λοιπόν, ο Νόμος Διαμαντοπούλου έχει αρχίσει ήδη να τίθεται σε ισχύ, εμφανίζονται και γίνονται αντιληπτά τα μελανά του σημεία, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στη Συνδιοίκηση του Πανεπιστημίου. Πλέον, οι φοιτητές έχουν χάσει το δικαίωμα συμμετοχής τους στα όργανα λήψης αποφάσεων, όντας πλέον αρκετά συνηθισμένο να πραγματοποιούνται διαδικασίες της Συγκλήτου και των Τμημάτων χωρίς την παρουσία φοιτητών, γεγονός που διαμορφώνει, δυστυχώς, τη σημερινή πραγματικότητα. Η άλλοτε αυξημένη παρουσία στα εν λόγω όργανα, πλέον θεσμικά περιορίζεται στην ύπαρξη ενός φοιτητή από κάθε βαθμίδα (προπτυχιακός, μεταπτυχιακός, διδακτορικός) και σε μία συμβουλευτικού χαρακτήρα συμμετοχή αντίστοιχα, γεγονός που αποδοκιμάστηκε από το σύνολο των Φοιτητικών Συλλόγων λόγω της αναλογίας που προβλεπόταν. Έτσι με μόνους αρμόδιους τους καθηγητές στη λήψη αποφάσεων, ο φοιτητής  μένει αμέτοχος γύρω από τα ακαδημαϊκά ζητήματα που τον αφορούν με αποτέλεσμα τον κλονισμό της μεταξύ τους εμπιστοσύνης, γεγονός που εντείνεται και από πιθανές αυθαιρεσίες και σε μη ακαδημαϊκά ζητήματα.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη τη συμμετοχή του συνόλου των ομάδων που δραστηριοποιούνται εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας στα όργανα συνδιοίκησης, και ιδιαίτερα των φοιτητών, καθώς αποτελούν το πολυπληθέστερο και ζωτικότερο κομμάτι εντός του Ιδρύματος. Όσον αφορά στους φοιτητές, η συμμετοχή, φυσικά, θα υλοποιείται δια μέσου εκπροσώπων στο πλαίσιο του Φοιτητικού Συλλόγου. Συνεπώς, οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες πρέπει να αναλαμβάνονται από άτομα ικανά να φέρουν το βάρος των πολιτικών ευθυνών που τους αναλογούν προασπιζόμενοι τη διαφάνεια, την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου και τα δικαιώματα του φοιτητή.

Πέραν, όμως, της Συγκλήτου και των Γενικών Συνελεύσεων Τμημάτων ανά τις σχολές, ένα ακόμα όργανο που προβλεπόταν από το Νόμο Διαμαντοπούλου, το οποίο όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη στο Ιδρυμά μας μέχρι σήμερα, είναι η Κοσμητεία. Το τελευταίο διάστημα, με πρωτοβουλία του Πρύτανη, ξεκίνησε μια διαδικασία δημιουργίας του εν λόγω οργάνου σε όλες τις σχολές του Πολυτεχνείου, μέσω της εκλογής των μελών που το απαρτίζουν. Πρόκειται για ένα όργανο που αποτελείται από τον Κοσμήτορα, τρείς καθηγητές και έναν φοιτητή, η θέση του οποίου έχει καθαρά γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Η σύγκληση της Κοσμητείας γίνεται από το Κοσμήτορα και ο ρόλος της είναι η διαμόρφωση στρατηγικών κατευθύνσεων, η εισήγηση της θεματολογίας καθώς και η εκτέλεση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος. Επιπλέον, μέσω της λειτουργίας της, γίνεται ευκολότερη και ταχύτερη η επίλυση ορισμένων γραφειοκρατικών ζητημάτων που προκύπτουν στη καθημερινότητα της κάθε σχολής, καθώς διαθέτει μεγαλύτερη ευελιξία από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος.

Στη βάση της φοιτητικής εκπροσώπησης στα όργανα των σχολών, λοιπόν, κρίνουμε ότι το συγκεκριμένο όργανο, εφόσον έχει ενεργό ρόλο, μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για την επιστροφή των φοιτητών στη συνδιοίκηση, εξασφαλίζοντας την δυνατότητα έκφρασής τους και ενισχύοντας τη διαφάνεια στη λειτουργία του. Ταυτόχρονα, για την αντιμετώπιση των προβλήματων στη καθημερινότητα των σχολών, κρίνεται απαραίτητη η συνεργασία και η συνεννόηση μεταξύ φοιτητών και καθηγητών, η οποία προωθείται μέσω της εκπροσώπησης των φοιτητών στο όργανο της Κοσμητείας. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι το όργανο αυτό, με την όποια δραστηριότητα, μπορεί να συνεισφέρει σε ένα βαθμό στην ομαλότερη λειτουργία των σχολών αλλά κατά κύριο λόγο πιστεύουμε πως μέσω του συγκεκριμένου οργάνου, η μερίδα των φοιτητών μπορεί να λαμβάνει μία συνολική εικόνα της διοίκησης της εκάστοτε σχολής, ενώ παράλληλα μπορεί να αποκτήσει ένα εισηγητικό και εποπτικό ρόλο.

Λαμβάνοντας υπόψιν το χαρακτήρα που δίνεται στην Κοσμητεία ως όργανο, αλλά και τις δυνατότητες που προσφέρονται στους φοιτητές, αναγνωρίζουμε την ανάγκη θεμελίωσής του σε μια ορθολογική βάση.Κρίνουμε, λοιπόν,  απαραίτητο να παρουσιάσουμε από πλευράς μας τις προϋποθέσεις εκείνες που θα διαμορφώσουν ένα υγιές πλαίσιο λειτουργίας και παρεμβατικότητας της Κοσμητείας στις διαδικασίες κάθε σχολής.

•          Αρχικά, πρέπει να γίνει σαφές πως μέσω του συγκεκριμένου οργάνου διευκολύνεται το έργο του Κοσμήτορα, καθώς ζητήματα κυρίως διαδικαστικού χαρακτήρα περνούν, πλέον, στη αρμοδιότητα της Κοσμητείας. Έτσι λοιπόν, ο Κοσμήτορας κάθε σχολής μπορεί να αφοσιωθεί στον συντονισμό των οργάνων της Γενικής Συνέλευσης και της Κοσμητείας, εντοπίζοντας παθογένειες όπου ο φόρτος εργασίας δεν του επέτρεπε.
•          Ακόμα, είναι σωστό να διευκρινιστεί πως οι αποφάσεις της Κοσμητείας θα πρέπει να υλοποιούν προηγούμενες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης ή να παρουσιάζονται ως εισηγήσεις στις επόμενες διαδικασίες της. Δηλαδή, η Κοσμητεία δε θα παίρνει αυθαίρετα αποφάσεις για θέματα της σχολής, αλλά είτε θα παρουσιάζει ένα αρχικό πλαίσιο συζήτησης, είτε θα υλοποιεί προηγούμενες αποφάσεις.
•          Επιπλέον, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο ορθός και διαφανής τρόπος λειτουργίας της Κοσμητείας, κρίνεται αναγκαίο τα συμπεράσματα των συζητήσεων εντός αυτής, που αργότερα θα αποτελέσουν εισηγήσεις στις Γενικές Συνελεύσεις των καθηγητών αλλά και η όποια υλοποίηση αποφάσεων της Συνέλευσης, να δημοσιεύονται προς ενημέρωση της ακαδημαϊκής κοινότητας. Με αυτό τον τρόπο και μέσω των διαδικασιών του οργάνου, θα παρέχονται όλες οι πληροφορίες, ώστε οποιοσδήποτε να μπορεί να αποκτήσει μια ουσιαστική εικόνα  για τα τεκτενόμενα κάθε σχολής.

Από αυτή τη διαδικασία βέβαια δεν μπορεί να απουσιάζει η σκοπιά των φοιτητών τόσο κατά την ιεράρχηση των ζητημάτων της Κοσμητείας, όσο και κατά τη διαδικασία συζήτησης και λήψης αποφάσεων. Κρίνεται απαραίτητη λοιπόν, η φυσική παρουσία των φοιτητών στο συγκεκριμένο όργανο ώστε να μπορούν να συμβάλλουν με τις απόψεις τους στη διαμόρφωση κατευθύνσεων αλλά και να εποπτεύουν συνολικά τη λειτουργία του οργάνου και της σχολής με στόχο τη βελτίωση της κάθε σχολής και του ελληνικού Πανεπιστημίου γενικότερα. Η παρουσία στην Κοσμητεία είναι για εμάς ένα πρώτο βήμα για την ουσιαστική επαφή των φοιτητών με τη διοίκηση της σχολής. Τα επόμενα βήματα προσβλέπουν στην ουσιαστική επαναφορά της Συνδιοίκησης με ευνοϊκότερους όρους για τους Φοιτητές, διεκδίκηση που αποτελεί και μία από τις διαχρονικές και πάγιες θέσεις μας.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Πρόσκληση της σχολής σε Διημερίδα

Σύμφωνα με ανακοίνωση της γραμματείας της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών, πρσκαλούνται οι φοιτητές σε διημερίδα με τίτλο " EIT Raw Material: 1st Greek Raw Materials Community Dialogue" που θα πραγματοποιηθεί Τετάρτη 23 και Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016 στο ξενοδοχείο Electra Metropolis.

Αναλυτικότερες πληροφορίες ΕΔΩ.

Δήλωση και Διανομή Συγγραμμάτων

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας, οι δηλώσεις συγγραμμάτων για τo χειμερινό εξάμηνο του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους 2016-2017 θα ξεκινήσουν την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου. Αντίστοιχα, η παραλαβή των συγγραμμάτων ξεκινά ταυτόχρονα με την έναρξη των δηλώσεων, Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, και ολοκληρώνεται την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017. Υπενθυμίζουμε πως οι δηλώσεις για τα συγγράμματα πραγματοποιούνται μέσω της Ηλεκτρονικής Υπηρεσίας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Συγγραμμάτων - Εύδοξος (eudoxus.gr) του Υπουργείου Παιδείας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Υπουργείου ΕΔΩ.

Παραλήρημα κατά της δικαιοσύνης

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας μόλις εχθές έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο περί των τηλεοπτικών αδειών που είχε απασχολήσει το πανελλήνιο προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις, βάζοντας τέλος στην εφαρμογή της νομοθετικής πρωτοβουλίας του Υπουργού Επικρατείας Ν.Παππά για τη δήθεν «ρύθμιση» του τηλεοπτικού τοπίου. Η κρίση της δικαιοσύνης περί συνολικής κατάργησης του σχετικού νόμου δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, αλλά αντίθετα εγείρει προβληματισμούς για τις εμμονές και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, στελέχη της οποίας υπερασπίστηκαν το εν λόγω νομοθέτημα μέχρι τέλους. Ωστόσο, η υπεράσπιση αυτή συνεχίζεται ακόμα και την επομένη, με την απόφαση του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου να βαραίνει πολιτικά την κυβέρνηση και το συνολικό νομοθετικό της έργο.

Η τεράστια αυτή πολιτική ήττα της κυβέρνησης στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών οδήγησε σε ένα παραλήρημα πολλών εκ των στελεχών της, οι οποίοι στην προσπάθεια τους να απολογηθούν και να μην εκτεθούν πολιτικά ξεκίνησαν μία δριμύτατη επίθεση εναντίον της Δικαιοσύνης, προσθέτoντας ισχυρές δόσεις λαϊκισμού, τεχνική που συχνά υιοθετεί σύσσωμη η συγκυβέρνηση. Η συγκεκριμένη επίθεση έρχεται σε συνέχεια μίας προσπάθειας παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ στις αποφάσεις και την κρίση της Δικαιοσύνης, όταν αυτές δεν συνάδουν με την πολιτική κατεύθυνση που οριοθετεί .

·         Είναι ώρα, λοιπόν, να αντιληφθούν οι συγκεκριμένοι κύριοι της συγκυβέρνησης την Διάκριση των Εξουσιών και να περιορίσουν τη δράση τους σε επίπεδο Δημόσιας Διοίκησης και νομοθετημάτων δια του Κοινοβουλίου.

·         Είναι ώρα να σιωπήσουν οι σειρήνες περί ανομίας και διαπλοκής από εκείνους που ξεδιάντροπα κατακρίνουν απαξιωτικά τις κρίσεις της ίδιας της Δικαιοσύνης και των θεσμικών της οργάνων.

·         Είναι ώρα να αναλάβει η κυβέρνηση το πολιτικό κόστος που αναλογεί σε αντισυνταγματικά νομοθετήματα που εκθέτουν σύσσωμη την πολιτική εξουσία.

Η αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών αποτελεί δομικό λίθο του Κράτους Δικαίου και οργανικό στοιχείο του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η όποια παραβίαση συνιστά πολιτικό ατόπημα και θίγει με τρόπο ευθύ το Σύνταγμα της χώρας μας. Πέρα από ανίκανοι, λοιπόν, οι σημερινοί κυβερνώντες μας αποδεικνύουν πως είναι επικίνδυνοι για την ίδια τη Δημοκρατία. Γιατί η Δημοκρατία, κύριοι, δεν είναι ποτέ δεδομένη και σίγουρα δεν μπορεί να διαφυλαχθεί από όσους επιλέγουν να την υποσκάψουν.

Ο αγώνας για τη Δημοκρατία «δεν είναι ποτέ δώρο» αλλά «αποκτάται με αγώνα κάθε μέρα,...

...είναι θέμα Μόνιμου Αγώνα».

      ΠΑΣΠ ΕΜΠ    

Υποδοχή πρωτοετών σπουδαστών Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών 2016-17

Ανακοινώθηκε από τη Γραμματεία της Σχολής μας η διεξαγωγή της εκδήλωσης για την υποδοχή των πρωτοετών φοιτητών, την Παρασκευή 21/10/2016 και ώρα 12.30 στο αμφιθέατρο 01 της σχολής μας. Σκοπός της εκδήλωσης είναι η γνωριμία των φοιτητών με το γνωστικό αντικείμενο της Σχολής. Μετά το τέλος της εκδήλωσης θα ακολουθήσει ελαφρύ γεύμα.

          Καλωσόρισμα φοιτητών από τον κοσμήτορα

*Το προγραμματισμένο μάθημα <<Διαχρονική Εξέλιξη της Μεταλλευτικής και Μεταλλουργίας>> θα διεξαχθεί αμέσως μετά το πέρας της εκδήλωσης. 

Ωρολόγιο πρόγραμμα χειμερινών εξαμήνων 2016-2017

Συνημμένο μπορείτε να βρείτε το ωρολόγιο πρόγραμμα χειμερινών εξαμήνων του ακαδημαϊκού έτους 2016-2017.

Ωρολόγιο Πρόγραμμα Χειμερινών Εξαμήνων
Τα μαθήματα ξεκινούν Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Τρία χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα: Πλέον όλοι έχουν ευθύνη!

Τρία χρόνια πέρασαν από εκείνη τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε μέχρι και στον πλέον δύσπιστο και ανίδεο Έλληνα πολίτη πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα ακόμη πολιτικό κόμμα αλλά αποτελεί μία εγκληματική οργάνωση που δολοφονεί! Ο φιλεύσπλαχνος Χρυσαυγίτης της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης - "Μόνο για Έλληνες" - στο συνάνθρωπο, πέταξε το προσωπείο που για πολλούς φορούσε και αποκάλυψε το δολοφόνο συμμορίτη που δραστηριοποιείται υπό τις εντολές των υψηλά στην ιεραρχία ιστάμενων Νεοναζί. Οι Χρυσαυγίτες που υπό τις ευλογίες του τσοπάνη τους Ν. Μιχαλολιάκου χαιρετούν ναζιστικά – «αλλά πάντα με καθαρά χέρια που δεν έχουν κλέψει» - λερώθηκαν με το αίμα του Παύλου Φύσσα...

Πλέον όλοι γνωρίζουν, πλέον όλοι έχουν ευθύνη...

Ευθύνη έχουν όσοι τους συντηρούν με τις πολιτικές τους επιλογές, διεκδικώντας τη κοινοβουλευτική τους στήριξη!

Ευθύνη έχουν όσοι συντέλεσαν στην δημιουργία και την εδραίωση τους σε επίπεδο κοινωνίας, καλλιεργώντας ένα αντισυστημικό και αντιμνημονιακό μέτωπο που τους περιείχε!

Ευθύνη έχουν όσοι σιωπηλά τους ανεχόντουσαν στα πλαίσια των «αγανακτισμένων» όπου στηρίχθηκαν και θεμελίωσαν τη ρητορική τους!

Ευθύνη έχουν όσοι αποτυγχάνουν να επιδείξουν την απαραίτητη πολιτική βούληση να κυβερνήσουν την χώρα, ιδιαίτερα στα ζητήματα προσφύγων, μεταναστών και εθνικής κυριαρχίας, και δίνουν την ευκαιρία στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής να βρουν απήχηση σε κομμάτια της κοινωνίας.

Ευθύνη έχουν όσοι τους στηρίζουν και τους ψηφίζουν ακόμη και σήμερα, μετά από τόσες εγκληματικές και δολοφονικές ενέργειες...

Αλλά μην απατάσθε! Η Χρυσή Αυγή ούτε έχει εξαφανισθεί επειδή δεν «πουλάει» πλέον στα κανάλια, ούτε έχει σταματήσει να δηλητηριάζει την ελληνική κοινωνία με μίσος! Μας απειλεί καθημερινά σαν ένα τέρας ξενοφοβίας και ρατσισμού, εμφανίζοντας «αγανακτισμένους» σε κάθε γωνία της χώρας, πότε να διαδηλώνουν για την υποβάθμιση των περιοχών τους και πότε να μη θέλουν παιδάκια προσφύγων στα σχολεία τους.

Οφείλουμε σε κάθε θύμα της εγκληματικής και ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και κατά κύριο λόγο στον Παύλο Φύσσα να απομονώνουμε και να πολεμάμε καθημερινά το ρατσισμό και το μίσος, όπου και όποτε εμφανίζεται!

Η δημοκρατία χτίζεται και συντηρείται με μόνιμο αγώνα!

 Ας δείξουμε εμείς το δρόμο, απέναντι στο φασισμό και τους νεοναζί!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Δεν βάλατε μυαλό...

Τις τελευταίες μέρες, πληροφορηθήκαμε ότι "μέλη" της οργάνωσης της ΠΑΣΠ ΕΜΠ, από τη σχολή των Τοπογράφων Μηχανικών, χωρίς καμία θεσμική νομιμοποίηση, κυριευμένοι από μία ακατάληπτη σταλινοφασίζουσα σύγχυση, και χαμένοι στα μικροπολιτικά κατάλοιπα και τυχοδιωκτικά στεγανά δεκαετίας (και πλέον), προχώρησαν στην ανακοίνωση διαγραφών συντρόφων της οργάνωσης, θεωρώντας την οργανωτική δομή της ΠΑΣΠ, τσιφλίκι κοτζαμπάσηδων.

Από την πλευρά μας, θα επιθυμούσαμε να υπενθυμίσουμε στους ξεχασμένους από την ιστορία συντρόφους ότι, στα πλαίσια καλής θέλησης, έχουμε ήδη επιδείξει αξιοθαύμαστη υπομονή σε συμπεριφορές και πρακτικές που αγγίζουν ή και ξεπερνάνε πολλές φορές τα ήδη ξεχειλωμένα όρια της οργανωτικής δομής και συνείδησης της ΠΑΣΠ, με τις πρακτικές διαγραφών και αποκλεισμών μελών της σχολής Τοπογράφων να είναι πλέον φαινόμενα ιδιαίτερα πυκνής έκφανσης.

Είναι αυτοί οι καλοθελητές που οδήγησαν χάριν προσωπικών σκοπιμοτήτων τη συγκεκριμένη σχολή μακριά από την αγκαλιά της ΠΑΣΠ ΕΜΠ, προτάσσοντας τον αριβισμό και τον τυχοδιωκτισμό έναντι της συλλογικής συνείδησης, της συντροφικής αλληλεγγύης, της μαζικότητας και της Ιδέας που όλοι μαζί εκπροσωπούμε. Είναι αυτοί που παρέλαβαν μία οργάνωση "στολίδι" του Πολυτεχνείου, ένα πράσινο "κάστρο" και την κατάντησαν ουρά του φοιτητικού συλλόγου, έρμαιο ατομικών συμφερόντων και προσωπικό μηχανισμό ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση με τη σχολή!

Όμως κύριοι, η υπομονή μας εξαντλείται...

Και όπως γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι είστε και τι πρεσβεύετε, έτσι γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά ποιοι είμαστε και μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε για να υπερασπιστούμε τα ιδανικά και τις αξίες για τις οποίες αγωνιζόμαστε, για να σηκώνουμε τη σημαία μας ακόμα πιο ψηλά με οδηγό τη δύναμη των μελών μας, της οικογένειας της ΠΑΣΠ ΕΜΠ...

Γνωρίζουμε άριστα τις διασπαστικές πρακτικές σας, ξέρουμε καλά ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές.  Και εσείς μας ξέρετε όμως πολύ καλά! Ξέρετε πως απαντάει η ΠΑΣΠ ΕΜΠ σε τέτοιες προκλήσεις και ξέρετε ακόμα καλύτερα πως μπροστά στο συμφέρον της οργάνωσης και την προάσπιση της ιστορίας της δεν λογαριάζουμε τίποτα...

Θα μας βρείτε σύντομα μπροστά σας!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Να δυναμώσουμε τις φωνές μας απέναντι στον ρατσισμό και τον φασισμό

Η αντίθετη θέση μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του 5^ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου απέναντι στην άκρως ρατσιστική απόφαση απαγόρευσης σε παιδιά προσφυγικών οικογενειών να μαθητεύσουν στο εν λόγω σχολείο φαντάζει σαν όαση μέσα στην έρημο ενός ξενοφοβικού περιβάλλοντος, παρά τις προσφυγικές μνήμες που χαρακτηρίζουν και τον λαό μας.  Ευτυχώς, πολλές είναι εκείνες οι φωνές, που παρά τον κοινωνικό αναβρασμό και την εσωστρέφεια που καλλιεργεί, καταφέρνουν να ορθώσουν το ανάστημα τους απέναντι σε ρατσιστικές επιθέσεις και εκφράσεις, την ώρα που ο φασισμός έχει εδραιωθεί ακόμα και στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Είναι ανεπίτρεπτο σε μία δημοκρατική κοινωνία να επικρατούν φασιστικές και ρατσιστικές λογικές!Σύσσωμο το δημοκρατικό τόξο οφείλει να πάρει θέση απέναντι σε όλες εκείνες τις λογικές που κρατούν τη χώρα μας δέσμια του οπισθοδρομισμού και της ξενοφοβίας και παράλληλα να τις περιθωριοποιήσει.

Το σπουδαιότερο εγχείρημα όλων, ωστόσο, είναι να ξεχωρίζουμε, να στηρίζουμε αλλά και να προάγουμε όλες εκείνες τις φωνές που μάχονται απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό, για την κοινωνική πρόοδο και την ομαλή ένταξη των προσφύγων στην κοινωνία! Εκείνες είναι που θα μας οδηγήσουν μακριά από τις ακραίες φασιστικές εκφράσεις στον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας, παράλληλα με ισχυρές πολιτικές πρωτοβουλίες που θα δώσουν ανάσες στην ελληνική οικονομία και κοινωνία!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Συμβούλια Ιδρύματος, αιώνιοι φοιτητές και ένα Υπουργείο σε σύγχυση...

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο πλαίσιο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης δημιουργούν έντονους προβληματισμούς για το μέλλον της Παιδείας μας συνολικά καθώς επίσης και για τις πολιτικές κατευθύνσεις που αποτυπώνει η παρούσα σύσταση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Πιο αναλυτικά, αφενός παρατηρείται μεγάλη αβεβαιότητα και πολλαπλές ολιγωρίες όσον αφορά στο πεδίο των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, όπου η παράταση της θητείας όλων των μελών των ΣΙ ανά τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας οδήγησε σε πολλαπλές παραιτήσεις αυτών, με τις οποίες θέλουν να αναδείξουν τη σύγχυση του Υπουργείου στο ζήτημα της διατήρησης ή μη των συγκεκριμένων οργάνων. Είναι δεδομένο πως οι κατευθύνσεις της κυβέρνησης προσανατολίζονται στον ευρύτερο παραγκωνισμό και τελικά στην κατάργηση των ΣΙ, θέλοντας να ικανοποιήσουν και να διατηρήσουν τις κοινωνικές τους συμμαχίες στο ακέραιο. Αφετέρου, η σύγχυση επεκτείνεται και στο πολυσυζητημένο ζήτημα των αιωνίων φοιτητών οι οποίοι και επιστρέφουν με τροπολογία του Υπουργού Παιδείας, στο πλαίσιο της τυφλής υποταγής στις απαιτήσεις των κοινωνικών τους συμμαχιών.

Από την πρώτη στιγμή, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, έχουμε τονίσει την αναγκαιότητα αλλαγών συνολικά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας να ανασάνουν και να αναπτυχθούν, εντός των ορίων της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες κινήσεις, δυστυχώς, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν από ένα ιδιαίτερα προσεκτικό σχεδιασμό και συνάμα στέρεο πολιτικό υπόβαθρο, αλλά αντίθετα υπηρετούν λογικές εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων ενώ δεν συμβάλλουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση των σοβαρότατων παθογενειών που διακατέχουν το σύστημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και κατευθύνσεις έχουμε αποτυπώσει, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, στην συνολική μας ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Πιο αναλυτικά, όμως, όσον αφορά τα Συμβούλια Ιδρυμάτων, θεωρούμε από την πλευρά μας εξαιρετικής σημασίας τη διάκριση των διοικητικών και των ακαδημαϊκών αρμοδιοτήτων που διατηρεί μέχρι σήμερα το όργανο της Συγκλήτου παρά την ύπαρξη του ΣΙ ως ένα επιπλέον διακοσμητικό όργανο Διοίκησης από το Νόμο Διαμαντοπούλου κι έπειτα. Θεωρούμε αναγκαίο τον καταμερισμό, λοιπόν, των αρμοδιοτήτων σε δύο διακριτά, ανεξάρτητα και πιο ευέλικτα όργανα, το Συμβούλιο Διοίκησης και τη Σύγκλητο. Ο διαχωρισμός αυτός θα βοηθήσει στην πάταξη φαινομένων διαπλοκής και αδιαφάνειας, καθώς καταργεί τις επαυξημένες αρμοδιότητες της Συγκλήτου. Παράλληλα, όμως, απαραίτητη θεωρούμε και τη συμμετοχή του συνόλου των ομάδων που δραστηριοποιούνται εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας, φοιτητές, μέλη ΔΕΠ και διοικητικό προσωπικό, στα όργανα διοίκησης. Οι φοιτητές, οι οποίοι αποτελούν το πολυπληθέστερο κομμάτι μέσα στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει σαφώς να έχουν ενισχυμένη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν, ιδιαίτερα σε επίπεδο ακαδημαϊκό, μιας και επηρεάζονται περισσότερο από αυτές.

Επιπλέον, αντιλαμβανόμενοι τις παθογένειες που σωρεύουν αιώνιους φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και τις αξίες τόσο της Δημόσιας Παιδείας, όσο και του κοινωνικού κράτους,προτείναμε μετά το πέρας των ν+2 ετών να υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί ένας φοιτητής ώστε να συνεχίσει τη φοίτησή του ομαλά και απρόσκοπτα και όχι να διαγράφεται στο πλαίσιο ενός τιμωρητικού χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα, η εγγραφή στο εξάμηνο και η συμμετοχή στις εξεταστικές περιόδους είναι εκείνα τα στοιχεία που καταδεικνύουν την διάθεση ολοκλήρωσης των σπουδών και υποδηλώνουν ένα σχετικό σεβασμό προς την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Πιστεύουμε ότι οι φοιτητές οι οποίοι δεν πληρούν αυτές τις προδιαγραφές δεν σέβονται τις παροχές και τις δυνατότητες που τους προσφέρει το κοινωνικό κράτος πρόνοιας αλλά και κάθε Έλληνα φορολογούμενο μέσω της ανταποδοτικής φορολόγησης. Γίνεται πλέον σαφές πως ο ίδιος δεν επιθυμεί να ολοκληρώσει τις σπουδές του και θέτει τον εαυτό του εκτός πανεπιστημίου. Θα πρέπει όμως να υπάρχει ευελιξία με στόχο να μη διαγράφονται φοιτητές οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ομαλή φοίτηση και επιθυμούν να αποκτήσουν τον τίτλο σπουδών τους.

Αυτές είναι ολοκληρωμένες προτάσεις και κατευθύνσεις για την πραγματική αλλαγή των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας μας, και όχι οι μεμονωμένες τροπολογίες, όταν μάλιστα τείνουν να αποτυπώσουν την ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων.

Ας σοβαρευτούν, λοιπόν, οι κύριοι που καθορίζουν την πολιτική ατζέντα για ολόκληρη την Παιδεία μας και ας μας απαντήσουν με σοβαρές προτάσεις και ουσιαστικές παρεμβάσεις!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Πλαστά στοιχεία και λάθος νοοτροπία...

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία, και ίσως όχι άδικα, σχετικά με τη λειτουργία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και τα στοιχεία τα οποία αυτή είχε παραδώσει στην κυβέρνηση την κρίσιμη περίοδο πριν η χώρα μας εισαχθεί στο από κοινού πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ. Αφορμή αποτέλεσε η εκ νέου παραπομπή του τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ στη Δικαιοσύνη με τη κατηγορία της παραποίησης στοιχείων που οδήγησαν στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου…

Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης έχει αποτελέσει πεδίο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα όταν γίνεται αναφορά στην περίοδο πριν τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όταν ακόμα το τέρας της αντιμνημονιακής ρητορικής συντηρούνταν στις συνειδήσεις των πολιτών. Ωστόσο, η καταστροφική διακυβέρνηση της συγκυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, η χαρακτηριστική ευκολία που παρέβλεπε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, το ψευδεπίγραφο και διχαστικό Δημοψήφισμα, η υπογραφή του τρίτου και σκληρότερου μνημονίου καθώς επίσης και οι νέες εκλογές που απεδείχθησαν ταφόπλακα για την αντιμνημονιακή ρητορική και τον βασικό πολιτικό εκφραστή της, την Λαϊκή Ενότητα, οδήγησαν στην κατάρρευση του μύθου ενός «εναλλακτικού δρόμου». Δυστυχώς, όμως, η ελληνική οικονομία δέχθηκε ισχυρά πλήγματα από τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας πολλά βήματα πίσω σε επίπεδο δημοσιονομικής προσαρμογής. Παράλληλα η ελληνική κοινωνία δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται σε ακραίες συνθήκες καθώς παρατείνεται η περίοδος της ύφεσης, με την ευθύνη να βαραίνει αποκλειστικά την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το μεγαλύτερο δυστύχημα, όμως, είναι η πλήρης απογοήτευση μεγάλης μερίδα της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του, αποτέλεσμα της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, που πολλοί έβλεπαν ως την τελευταία σανίδα σωτηρίας, να ανταποκριθεί στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Ένα χρόνο μετά τη δεύτερη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση, κάθε προσπάθεια των δήθεν αριστερών συνιστωσών του να βρουν κοινωνική απήχηση με το να εκφραστούν και εκ των πραγμάτων να διαφωνήσουν με τις κυβερνητικές επιλογές έχει πέσει στο κενό, δημιουργώντας μία εντύπωση πως η κοινή γνώμη στρέφεται επιτέλους στον ορθολογισμό. Παράλληλα, η αποδόμηση των αριστερών χαρακτηριστικών της κυβέρνησης και συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και η επιθυμία διατήρησης της εξουσίας τον οδηγεί εκ νέου σε επικοινωνιακά παιχνίδια. Το αντικείμενο της επικοινωνιακής τακτικής δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το ζήτημα που πόλωσε σε σημεία ακραίας έκφρασης την ελληνική κοινωνία και έδωσε το προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό του μνημονίου - αντιμνημονίου, με αφορμή την εκ νέου παραπομπή του τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ στη Δικαιοσύνη.

Πέρα, όμως, από την καθαρά μικροπολιτική τακτική της κυβέρνησης, εντυπώσεις προκαλεί το γεγονός πως πέρα από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, ως υπέρμαχοι της δίωξης του κ. Γεωργίου εμφανίζονται και αρκετά στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή σε μία προσπάθεια να ανατρέψουν την πραγματικότητα που τους θέλει ως τη βασική αιτία της δημοσιονομικής κρίσης με τις ασύμμετρες σπατάλες κατά την περίοδο 2004-2009.

Ωστόσο είναι φανερό πως η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να μας οδηγήσει πουθενά παρά μόνο σε αδιέξοδα…

Είτε πρόκειται για παραποίηση των στοιχείων είτε όχι, η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί, αν και ήδη έχει αθωώσει στο παρελθόν τον τέως επικεφαλή της ΕΛΣΤΑΤ. Ωστόσο θα μπορούσε κανείς να διακρίνει μικροπολιτικά οφέλη στην εκ νέου παραπομπή του κ. Γεωργίου, τα οποία και εξυπηρετούν την κυβέρνηση καθώς και πολιτικές οντότητες που τείνουν να αφανιστούν από την πολιτική ζωή της χώρας. Σε καμία των περιπτώσεων, όμως, δεν είναι δυνατόν να ανάγεται ως η βασική αιτία εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας, και δυστυχώς όποια τέτοια άποψη δηλητηριάζει ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία!

Θα περίμενε κανείς πως έχοντας ήδη συμπληρώσει 6 χρόνια σκληρής λιτότητας και επίπονων μέτρων για τον ελληνικό λαό, πως θα ερχόταν η στιγμή που η οικονομία της χώρας θα σημείωνε ανάκαμψη ώστε να βγει από τα μνημόνια όπως ακριβώς συνέβη και με άλλες χώρες που αντιμετώπισαν κρίση χρέους, όπως η Κύπρος, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ στην Ελλάδα, διότι οι κυβερνήσεις που ανέλαβαν μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου καλλιέργησαν ένα κλίμα διχασμού στην κοινωνία, αλλά κυρίως δεν έδειξαν την πολιτική βούληση να συνδυάσουν τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής με τις απαραίτητες εκείνες μεταρρυθμίσεις που θα βάλουν πάλι στη σωστή τροχιά την ελληνική οικονομία. Μεταρρυθμίσεις που θα στοχεύουν στη δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών, στη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη δημιουργία σταθερού επενδυτικού περιβάλλοντος καθώς και στην ορθολογική λειτουργία του δημοσίου τομέα.

Είναι καιρός, λοιπόν, να αντιληφθούμε σαν κοινωνία συνολικά, ότι ο δρόμος προς την πολυπόθητη ανάκαμψη και ανάπτυξη δεν περνά ούτε μέσα από θεωρίες συνωμοσίας, ούτε μέσα από συνεχή μικροπολιτικά παιχνίδια με σκοπό τη διατήρηση στην εξουσία. Είναι απαραίτητο, τόσο οι πολίτες όσο και η πολιτική ηγεσία του τόπου, να κοιτάξουμε μπροστά και να αφήσουμε πίσω μας νοοτροπίες του παρελθόντος, που μόνο ζημιογόνες έχουν αποδειχθεί στην οικονομία και στην κοινωνία.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

23 Αυγούστου 1864: Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος

Σαν σήμερα, στις 23 Αυγούστου του 1864, γεννήθηκε στις Μουρνιές των Χανίων ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς ηγέτες του Ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους, ο Ελευθέριος Βενιζέλος.Ένας πολιτικός με τεράστια συμβολή, τόσο στην Κρητική επανάσταση και την ένωσή της με την Ελλάδα, όσο και στη διακυβέρνηση της χώρας, καθώς διετέλεσε πρωθυπουργός επτά φορές από το 1910 μέχρι το 1936.

Η πολιτική του συνεισφορά ξεκίνησε με τη δημοσίευση του νέου Ελληνικού Συντάγματος, το οποίο περιλάμβανε μέτρα προστασίας των εργαζομένων, την αναδιαμόρφωση του φορολογικού συστήματος, καθώς και την ιδιαιτέρως σημαντική αναδιανομή των τσιφλικιών στους αγρότες. Ταυτόχρονα διαμορφώθηκαν νόμοι που ρύθμισαν τις συλλογικές διεκδικήδεις των εργαζομένων στη χώρα μας και καθιέρωσαν το οκτάωρο στην εργασία, ενισχύοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα τους. Παράλληλα, έθεσε τις βάσεις για μία ουσιαστική θεσμική παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, ενώ στόχευσε στην ενίσχυση των ταμείων συντάξεων και αλληλοβοήθειας με κρατικά κονδύλια, προκειμένου να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν. Επιπλέον, προχώρησε σε πλήθος τομών στη Δημόσια Υγεία, αναδιοργανώνοντας τις υγειονομικές υπηρεσίες. Σημαντική, ωστόσο, ήταν και η συνεισφορά του στον τομέα της Παιδείας όπου εγκαινίασε τα σχολεία για άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και τα πειραματικά σχολεία των Πανεπιστημίων, ενώ οργάνωσε τα πρακτικά λύκεια και τις νυχτερινές σχολές.

Ο Βενιζέλος, διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε μία πολυτάραχη περίοδο, τόσο για τη χώρα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο γενικότερα, καθώς βρισκόταν στα πρόθυρα των Βαλκανικών πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη για σύναψη συμμαχιών και ενίσχυση του στρατιωτικού τομέα. Έτσι, προχώρησε στην αναδιοργάνωση του Ελληνικού Στρατού, καθώς και στην προσχώρηση της χώρας μας στην Αντάντ, γεγονός που γέννησε μεγάλες διαφωνίες με το βασιλιά Κωνσταντίνο, οδηγώντας στον εθνικό διχασμό.

Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 80 χρόνια από το θάνατό του, το 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραμένει ένας επίκαιρος πολιτικός ηγέτης που αναδιαμόρφωσε και εκσυγχρόνισε το Ελληνικό κράτος, ένας ηγέτης που θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμιση για κάθε πολιτικό που θέλει να προσφέρει στη χώρα του και το λαό της.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

20 χρόνια από την δολοφονία του Τάσου Ισαάκ...

Σαν σήμερα, 11 Αυγούστου του 1996, στη σκιά της πολιτικής και στρατιωτικής αστάθειας στη νήσο της Κύπρου, σημειώνεται μία από τις πιο βίαιες και απάνθρωπες δολοφονίες που καταδεικνύουν την βαρβαρότητα της πραγματικότητας του Κυπριακού ζητήματος.

Στο τελείωμα της μεγελιώδους αντικατοχικής πορείας από το Βερολίνο στην Κερύνια που οργάνωσε η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών, ώστε να καταδικάσει τουρκική εισβολή και την παράνομη παραμονή τουρικών στρατευμάτων στην Κύπρο και να τραβήξει τα βλέματα διεθνώς σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινότητας, δολοφονείται ο Τάσος Ισαάκ. Μία δολοφονία μπροστά σε μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία επέλεξαν να μην επέμβουν. Μία δολοφονία από Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές της μεγαλειώδους μοτοπορείας αλλά και από τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις των Γκρίζων Λύκων.

Η αποτρόπαια αυτή δολοφονία πλαισιώνει τα χιλιάδες αποτρόπαια περιστατικά τουρκικών αρχών και στρατιωτικών δυνάμεων ανά τα χρόνια καταδεικνύοντας ένα άκρως αυταρχικό καθεστώς, όπου μάλιστα το τελευταίο διάστημα γιγαντώνεται! Ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενάντια στην διεθνή κατακραυγή, το Τουρικό κράτος εδραιώνει την αυταρχική του κυριαρχία εντός συνόρων ξανά με την ανοχή των ευρωπαίων και διεθνών ηγετών, ενώ παράλληλα βρίσκει εκ νέου συμμάχους εκτός συνόρων!

Ας είναι η μαύρη αυτή επέτειος ένα μήνυμα που θα θυμίσει σε όλους τις θυριωδίες του τουρκικού κράτους εις βάρος των Κυπρίων και ας αποτελέσει το έναυσμα για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Πρόγραμμα Επαναληπτικής Εξεταστικής

Ανακοινώθηκε από μέρους της Γραμματείας της σχολής το πρόγραμμα της Επαναληπτικής Εξεταστικής του Σεπτεμβρίου, η οποία ξεκινά τη Δευτέρα 29 Αυγούστου και τελειώνει την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου.

Το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ.

Η νέα πραγματικότητα του τηλεοπτικού τοπίου

Το τελευταίο διάστημα, ένα από τα ζητήματα σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής, το οποίο έχει προκαλέσει αναταραχές και ποικίλες αντιδράσεις, και παρά το γεγονός πως εδώ και χρόνια δεν έχει οριστεί με επαρκή σαφήνεια, δεν έχει κατορθώσει καμία κυβέρνηση, είτε λόγω ανικανότητας είτε λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, να το επιλύσει, είναι αυτό της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Το εν λόγω ζήτημα τέθηκε εσπευσμένα από την Κομισιόν το καλοκαίρι του 2015, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ενός νομοσχεδίου με στόχο την ολική οικονομική εξυγίανση της ελληνικής τηλεόρασης. Το εν λόγω νομοσχέδιο, λοιπόν, ανέφερε την ανάγκη ύπαρξης περιορισμένου αριθμού αδειών που αφορούν στα κανάλια εθνικής και περιφερειακής εμβέλειας, τις οποίες και θα αποκόμιζαν οικονομικά υγιείς σταθμοί. Πιο συγκεκριμένα, προέβλεπε το ελάχιστο κεφάλαιο και τον αριθμό των εργαζομένων ενώ όριζε ως αρμόδιο όργανο το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) για τον καθορισμό των κριτηρίων χορήγησης των αδειών. Η ψήφιση πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβρη του 2015, και ενώ για τρεις μήνες η κυβέρνηση αδρανούσε και δεν εφάρμοζε το ψηφισμένο νομοσχέδιο, τον Φλεβάρη του 2016 αποφασίστηκε ο περιορισμός των αδειών σε τέσσερις, αριθμός που προέκυψε βάσει έκθεσης του Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, και εν τάχει ψηφίστηκε η τροποποίηση από τη Βουλή.

Η προκήρυξη του διαγωνισμού αδειοδότησης σήμανε έναν νέο κύκλο συζητήσεων και αντιδράσεων, ιδιαίτερα στο άκουσμα των υποψήφιων καναλιών προς αδειοδότηση.

Μελετώντας προσεκτικά το εν λόγω νομοσχέδιο προκύπτουν επιμέρους ζητήματα που δημιουργούν έντονο προβληματισμό, από τη μία πλευρά αναφορικά με το αν όντως αυτό μπορεί να οδηγήσει στην οικονομική εξυγίανση του τηλεοπτικού τοπίου και στην τήρηση βασικών κανόνων δεοντολογίας, και από την άλλη για το βαθμό στον οποίο το κράτος παρεμβαίνει στην οικονομία με τρόπο αποτελεσματικό και δυνητικά ωφέλιμο.

Καταρχάς, αποτελεί απορίας άξιο, πώς είναι δυνατόν ένα τηλεοπτικό δίκτυο που μέχρι πρώτινος υποστήριζε αρκετά κανάλια, να περιορίζεται η δυνατότητα εκπομπής του σε συνολικά τέσσερις ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και επιπλέον τους δημόσιους. Πολλές ήταν οι αντιδράσεις και οι προβληματισμοί για την υπόσταση της έκθεσης του Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, καθώς στις προϋπάρχουσες εκθέσεις όσον αφορά το ελληνικό τηλοεπτικό δίκτυο, γίνεται λόγος για μεγαλύτερο πλήθος καναλιών. Πέραν των τεχνικών ζητημάτων, όμως, κρίνεται υπερβολικά δύσκολο να επιτευχθεί η εξυγίανση του τηλεοπτικού τοπίου, σε οικονομικό επίπεδο, με τον τρόπο που καθορίζεται. Πιο συγκεκριμένα, η στέρηση εκπομπής μέσω του ελληνικού τηλεοπτικού δικτύου σε ιδιωτικούς σταθμούς μπορεί να αποφέρει μόνο ζημία, καθώς η πιθανή κατάληξη για ένα κανάλι μπορεί να είναι είτε η χρεοκοπία, είτε η στροφή σε ιδιωτικές πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης. Και στις δύο περιπτώσεις οι οικονομικές απώλειες για τον κρατικό προϋπολογισμό είναι δεδομένες, αφενός διότι η πτώχευση εμποδίζει την δυνατότητα αποκόμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, και αφετέρου διότι ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ της ελεύθερης και της ιδιωτικής συνδρομητικής τηλεόρασης, γεγονός που υποβαθμίζει το προϊόν μακροπρόθεσμα, λόγω έλλειψης ανταγωνισμού, και ελαχιστοποιεί τα έσοδα. Επιπλέον, προβληματικός είναι ο προκαθορισμός του ελάχιστου αριθμού των εργαζομένων, καθώς από τη μία δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία αξιολόγηση δομών για να αναδειχθεί η ανάγκη των καναλιών σε προσωπικό, και από την άλλη τίθεται το ζήτημα της παρέμβασης του κράτους στην αγορά και στον τρόπο λειτουργίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων, όπως οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, το οποίο είναι πλήρως αναρμόδιο να καθορίσει πόσοι εργαζόμενοι θα απασχολούνται. Η διαχείριση του συνόλου των δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης καθορίζεται πλήρως από την διοίκηση της, αρκεί να τηρεί το νομικό και θεσμικό πλαίσιο που ορίζεται. Η πολιτική της εκάστοτε εταιρίας και η στρατηγική της ανάπτυξη αποτελεί ένα πολυσύνθετο εγχείρημα σε ένα απαιτητικό περιβάλλον αγοράς, όπως το ελληνικό. Οι υποχρεώσεις της, λοιπόν, προς το κράτος, τους εργαζόμενους της, τους δανειοδότες της, το περιβάλλον αλλά και το κοινωνικό σύνολο δεν επιτάσσει σε καμία περίπτωση συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων, από τη στιγμή που μπορεί να αντεπεξέλθει και με λιγότερους. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να λειτουργεί ως ισχυρό πλεονέκτημα κατά τη διαδικασία αδειοδότησης έναντι των υπολοίπων διαγωνιζόμενων στην συγκεκριμένη περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών.

Σίγουρα πρόκειται για μία αποτυχημένη προσπάθεια κρατισμού από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά επιπλέον αναπτύσσεται έντονος προβληματισμός για την πραγματική πολιτική της στοχοθεσία!

Σημαία της συγκυβέρνησης σε επικοινωνιακό επίπεδο αλλά και βασική της επιχειρηματολογία αποτελεί η διαπλοκή των καναλιών με επιχειρηματικούς κολοσσούς, οι οποίοι προάγουν τα συμφέροντα τους μέσω της ραδιοτηλεοπτικής τους επιρροής. Δυστυχώς, στην παρούσα χρονική συγκυρία, όπου οι κανόνες είτε δεν εφαρμόζονται είτε εκλείπουν, ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν περιορίζει σε καμία περίπτωση την εμφάνιση τέτοιων σχέσεων διαπλοκής, αλλά αντίθετα τις καλλιεργεί. Αναλυτικότερα, οι σταθμοί που διεκδικούν σήμερα την αδειοδότηση τους και τα ισχυρά οικονομικά πρόσωπα που τους χρηματοδοτούν, είναι ελεύθεροι να δρουν σε ένα λιγότερο ανταγωνιστικό περιβάλλον με μονοπωλιακά χαρακτηριστικά, ελέγχοντας πλήρως το τηλεοπτικό τοπίο, στο οποίο διατηρούνται ίδια και υψηλότερα επίπεδα διαπλοκής με παλαιότερα, δίχως να περιορίζονται από θεσμικά και νομικά πλαίσια. Το γεγονός αυτό παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς το το μόνο συνταγματικά αρμόδιο όργανο για τον έλεγχο της ραδιοτηλεόρασης στη χώρα μας, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, δεν έχει ορισθεί και στελεχωθεί από την παρούσα Βουλή.

Οι αλλαγές, λοιπόν, που επιφέρει, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα στο τηλεοπτικό τοπίο, αλλά δημιουργούν αρκετά ερωτήματα για το κατά πόσο καθίσταται η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεργός στη διαπλοκή, μέσω των πελατειακών σχέσεων που θέλει να δημιουργήσει με τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών για «ευνοϊκή μεταχείρηση» στο επίπεδο της ενημέρωσης και των πολιτικών σχολιασμών, ως αντάλλαγμα για την παροχή τηλεοπτικής άδειας.

Στόχος της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης, και κάθε μεταρρύθμισης που θα αφορά το τηλεοπτικό σκηνικό θα πρέπει να είναι η διαφάνεια και η βιωσιμότητα των οικονομικών μεγεθών, η εξάλειψη της διαπλοκής στο εσωτερικό του, καθώς και η τήρηση του συνόλου των κανόνων δεοντολογίας, όπως αυτοί προκύπτουν ώστε να υπηρετείται η ελευθερία στην έκφραση και στην ενημέρωση. Η λύση, λοιπόν, δεν είναι οι «αρκετά» περιορισμένες τηλεοπτικές άδειες, δεν είναι ποιά κανάλια θα τις διαθέτουν, όπως επίσης δεν είναι η βίαιη παρέμβαση στην εσωτερική λειτουργία των ιδιωτικών σταθμών. Προφανώς και χρειάζεται οικονομικός έλεγχος για την αδειοδότηση και η σχετική φορολογική και τραπεζική ενημερότητα, όπως είναι ανάγκη να γίνεται στο σύνολο του ιδιωτικού τομέα από τον κρατικό μηχανισμό. Αλλά πέρα από αυτόν, χρειάζεται ένα συνολικό πλαίσιο θεσμικών κανόνων σε οικονομικό και δεοντολογικό επίπεδο που θα πρέπει να τηρούνται ανεξαιρέτως, με συχνούς ελέγχους οι οποίοι θα αναδεικνύουν οποιαδήποτε παρατυπία, και όχι αδειοδότηση σε ένα βάθος δεκαετίας, όπως προωθεί το παρόν νομοσχέδιο! Αυτή είναι η πραγματική δυσκολία και η ουσιαστική εναντίωση στη διαπλοκή και τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που διεκδικούν την αδειοδότηση τους. Όχι ένα απλό λουκέτο σε διαπλεκόμενους και οικονομικά διεφθαρμένους τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά πολιτική βούληση για την ανοικοδόμηση ενός υγιούς τηλεοπτικού τοπίου που θα αποτρέπει την επανεμφάνιση και την εδραίωση τους.

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως η εξυγίανση του είναι απαραίτητη, ωστόσο θεωρούμε ότι τέτοια νομοσχέδια δε μπορούν να δώσουν τη λύση που επιθυμεί η συγκυβέρνηση, αντίθετα είναι πιθανό να κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, μέσα από τον τεράστιο παρεμβατισμό που ασκούν στην αγορά της τηλεόρασης. Κρίνουμε, λοιπόν, αναγκαία την ουσιαστική μεταρρύθμιση στο χώρο αυτό, με τη θέσπιση μέτρων που θα αποτρέπουν κυβερνητικές και επιχειρηματικές εμπλοκές στη διοίκηση της τηλεόρασης προς αποφυγή της διαπλοκής, ενώ θα εξασφαλίζουν τη φορολογική και τραπεζική ενημερότητα κάθε καναλιού.

Άλλωστε, τα νομικά και θεσμικά πλαίσια αλλά και η παράλληλη τήρηση τους είναι εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν ένα κράτος ισχυρό και ικανό να αντιμετωπίσει την διαπλοκή και τη διαφθορά, μερικές από τις βασικές παθογένειες της Δημοκρατίας. Τέτοιες κινήσεις, ωστόσο, απαιτούν ισχυρή πολιτική βούληση και σταθερό πολιτικό προσανατολισμό, στοιχεία που δυστυχώς δεν διαθέτει σε καμία περίπτωση η σημερινή κυβέρνηση...

ΠΑΣΠ ΕΜΠ